ประเภทวัด   วัดราษฏร์
   นิกาย   ธรรมยุตินิกาย
   ปีที่ตั้ง   2420
   ปีที่รับวิสุงคามสีมา   2425
   LatLng   13.696599,   100.488186

   วัดกลางดาวคนอง สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 5 ไร่ 1 งาน 49 ตารางวา พื้นที่ตั้งวัดทางทิศใต้ ติดต่อกับคลองบ้านกลาง ซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านชาวมอญในอดีตวัดกลางดาวคนองสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ.2420 สมัยรัชกาลที่ 5 โดยสันนิษฐานจากเหรียญเงินและเหรียญทองที่ใช้ในสมัยนั้น

   ซึ่งค้นพบที่อุโบสถ วิหารและเจดีย์ เกี่ยวกับนามวัดเดิมเรียกกันว่า “วัดกลาง” เพราะทางทิศใต้ของวัดติดต่อกับคลองบ้านกลาง ต่อมามีการเพิ่มคำว่า “ดาวคนอง”เข้าไปตามสถานที่ตั้งของวัดในระหว่าง พ.ศ.2493 – 2512 เป็นระยะที่ว่างเจ้าอาวาส มีแต่เพียงผู้รักษาการณ์แทนเจ้าอาวาส จึงทำให้เสนาสนะของวัดมีสภาพทรุดโทรมมาก จนในปี พ.ศ.2513 ได้มีการแต่งตั้งเจ้าอาวาสประจำวัดขึ้น

   วัดกลางดาวคนองจึงได้รับการทะนุบำรุงเรื่อยมาจนมีสภาพดีดังปัจจุบัน วัดกลางดาวคนอง ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาประมาณ พ.ศ.2425 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 8 เมตร ยาว 12 เมตร

 อาคารเสนาสนะ
 1. อุโบสถกว้าง 8 เมตร ยาว 23 เมตร
 2. กุฎีสงฆ์จำนวน 7 หลัง เป็นอาคารไม้ 3 หลัง
 3. ตึกครึ่งไม้ 4 หลัง
 4. วิหารหลวงพ่อทรงงาม
 5. ศาลาการเปรียญ ศาลาลอย
 6. ปูชนียวัตถุ มีหลวงพ่อทรงงามเป็นพระพุทธรูปสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น และเจดีย์

ข้อมูลทั่วไป